Stilte, een heerlijk woord, veel verlangd, maar vaak verstoord.

zondag 12 augustus 2012

Mooie momenten

Een mooi moment tijdens de afgelopen Olympische Spelen moet wel de paar seconden zijn geweest waarin de zwemsters Ranomi Kromowidjojo en Marleen Veldhuis zich na het aantikken omdraaiden naar het scorebord en met enige vertraging ontdekten wat wij al wisten: dat ze op de 50 meter vrije slag goud en brons hadden gewonnen. Ze lagen in het water en ze waren blij. Een bescheiden, rustige, ja, zelfs een beetje intelligente vreugde ontvouwde zich daar in het water. We zagen een gespierde rug en een gelukzalig kopje dat zich in de beschutting tussen schouder en wang even onbespied moet hebben gewaand, zo onbekommerd ging het eraan toe.
Hierna namen ze weer even afstand van elkaar, keken zij nog een keer naar het scorebord en konden we de gezichten nogmaals zien openbreken.
Jojo en Veldhuis lagen in het water en ze waren erg blij.

Nog een heel mooi moment:
Nederland sidderde bij de rekoefening van Epke Zonderland.
‘Dat is één, dat is twee, dat is drie, jawel, hij heeft het geflikt, drie vluchtelementen op een rij’.
We hoorden de tv-commentator uit z’n dak gaan.
Nederland was in volle verrukking.
Onvergetelijke sporthistorie.
Epke, dank je wel!