Stilte, een heerlijk woord, veel verlangd, maar vaak verstoord.

zaterdag 27 oktober 2012

Koekje van eigen deeg

'We wensen niet verbonden te worden met deze door en door verrotte wereld', zei de heer Bruggink van Rabobank na het stopzetten van de sponsoring van de wielerploeg.
Loffelijk streven wellicht. Conclusie derhalve: stoppen met bankieren.

woensdag 17 oktober 2012

Blauwe rivier

De rivier vervolgd zijn weg
al sinds vervlogen tijden
met aan zijn oevers bos
en dan weer groene weiden.

Hij doorsnijdt het landschap
langs dorpen en door steden
schittering op het heldere blauw
en allemaal met een rijk verleden.

We zijn zo vaak als de rivier
die soms buiten zijn oever treedt
met momenten van geluk en plezier
en dan weer overspoeld met leed.



zondag 14 oktober 2012

De Thuja Occidentalis Brabant

In de tuin van de familie Dingemans staat een conifeer. Een Thuja Occidentalis Brabant. Hij staat daar al zolang wij naast hun wonen. Mijnheer Dingemans heeft mij dikwijls aanbevolen om ook zo’n conifeer in de tuin te planten. ‘De Brabant is winterhard en resistent tegen winterse omstandigheden,’ zei hij dan. ‘De Brabant is ook groenblijvend en behoudt vrijwel alle naalden, is snelgroeiend (gemiddeld 25 à 30 centimeter per jaar) en is niet kieskeurig als het gaat om de ondergrond waarin hij gepland wordt’.
Afijn, het is er nooit van gekomen en inmiddels is de familie Dingemans verhuisd en is er een jong stel komen wonen. Lubbert en Hannie. Al gauw kwamen zij zich even voorstellen.
Ik had de deur nog niet open gedaan of Lubbert zei: ‘Ja, ik ken u. U komt dikwijls bij ons in de winkel’.
Zijn gezicht kwam mij niet direct bekend voor, dus vroeg ik waar hij werkte.
‘Bij Expert’.
‘Dat zou best kunnen’, want daar loop ik zo heel af en toe wel eens naar binnen’.
We maakten een praatje in onze woning en zij waren belangstellend hoe wij het huis hadden ingericht. Toen hij de televisie zag staan zei hij zo langs zijn neus weg: ‘Die heeft u bij ons gekocht, ik herinner het me nog’.
Ik liet Lubbert in die waan en we gingen naar onze tuin.
‘Dit ziet er beter uit dan hiernaast. Daar heb ik nogal wat werk aan. Weet u trouwens wat voor conifeer er bij ons staat? Ik ben gek op coniferen, weet u, maar ik vergeet altijd die dekselse namen.’
‘Dat is een Thuja Occidentalis Brabant’, zei ik vol trots. ‘Dat kun je zien aan de lichtgroene kleur. Is hij donkergroen, dan is het de Thuja Plicata Excelsa’, vervolgde ik.
‘De tuin is overigens mijn laatste zorg’, zei de jonge buurman. ‘Eerst moet de zaak binnen in orde zijn, maar ik zou toch wel willen weten hoe je zo’n boom moet snoeien, moet onderhouden’.
‘Veel is er te vinden op internet, maar een belangrijke regel is, dat je voordat de winter aanbreekt weer moet snoeien, zo in september en zorg ervoor dat je nooit dieper snoeit dan waar nog groene twijgen zitten’.
‘U schijnt er toch wel wat van te weten’, zei het Expertmannetje. ‘Misschien zou u het wel voor me willen doen’.
‘Nou nee, ik ben niet zo deskundig als het lijkt, maar mocht je er niet uitkomen, vraag het dan eens bij de kwekerij’.
Toen ze weggingen keek hij nog even naar de koelkast. ‘Ha, ook van Expert?’
‘Ik denk het niet’, zei ik eerlijk. ‘Het is al wat jaren geleden. Ik zou niet weten waar we deze gekocht hebben’.
‘Toch zie ik u veel in onze winkel, dus er moet vast wel iets zijn wat u bij ons gekocht hebt’.
Ik dacht lang na, maar kon me echt niets herinneren.
‘Weet je wat het is Lubbert’, zei ik tenslotte. ‘Het is net als met die conifeer. Expert geeft inderdaad vaak goede informatie, maar voor de aanschaf van een apparaat gaan we meestal naar een andere firma’. 

maandag 8 oktober 2012

Eenzaam

De eenzame man kijkt naar de klok,
de uren gaan voorbij.

Hij kijkt opnieuw naar de klok
‘De klok tikt alleen voor mij.’

De tikken zijn onstuimig
en doordringend wild.

Met elke tik dat hij hoort
heeft hij weer tijd verspild.