Herfst

Dikke druppels vallen 
uit de grijze hemel. 
Langzaam glijden 
sommigen 
langs het gladde raamoppervlak 
naar beneden. 

Het is een
treurig gezicht.
De boom
die boom staat te zijn,
begint kaal te worden.
Een blad valt
naar beneden,
op de grote hoop
met bladeren,
die aan de
voet van de boom ligt.
Arme oude boom.
Zo gaat het,
elk jaar opnieuw,
wanneer de herfst
zich weer aandient,
zodat alle bladeren moeten vallen
en dat ze in de lente
opnieuw aangroeien.
Maar als jongen
dacht ik dan bij mijzelf:
probeer dat
alle kale mensen
maar eens uit te leggen,
die in de lente
jaloers gaan snoeien,
omdat de bomen
weer blaadjes hebben
en hun eigen schedel
nog even behaard is
als een
kale krokodillenreet.