Het was erg ontroerend, een kerstdiner op de basisschool. Ik kan het me nog goed herinneren. Ouders droegen voorzichtig allerlei lekkernijen in folie naar binnen. Op het schoolplein stond een vuurkorf en de meester, met kerstmuts, zong kerstliedjes. De meisjes, op van hun moeder geleende hoge hakken, zongen mee, het ‘Gloria in excelsis Deo’, terwijl de jongens elkaar stompten; de meisjes aten rustig, onder beschaafde conversatie, terwijl de jongens alles naar binnen propten om elkaar zo snel mogelijk weer ongestoord te kunnen stompen; en de meisjes sjouwden verheerlijkt rond met de juf, terwijl de jongens elkaar, ter verhoging van de toch al niet geringe feestvreugde, nog een paar extra harde stompen verkochten.
De eerlijkheid gebiedt overigens te vermelden dat het ene meisje zonder hoge hakken en met een seizoenkaart voor de plaatselijke voetbalclub gewoon mee mocht doen met stompen, zo toeschietelijk waren de jongens dan ook wel weer.
Ach, zo ging het toen en zo zal het nog wel gaan. In de mensen een welbehagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten