Korte sfeerimpressie van een marktdag in een oude volkswijk

In de oude wijk vindt je de markt op het parkeerterrein ter hoogte van de fietsenstalling vlakbij de uitgang van het terrein. Op deze markt staan hoofdzakelijk food-kramen. Het aanbod bestaat uit aardappelen, groente, fruit, vleeswaren, kip, vlees, brood en kaas.
De kramen staan in een rechthoek opgesteld zodat je gemakkelijk bij de kramen langs kunt lopen over een breed pad. Ook voor klanten die wat moeilijker ter been zijn is deze markt prima te bereiken. Parkeerruimte is er volop en vlakbij de hand en ook de bus stopt op een steenworp afstand.

Op de woensdagochtend is het normaliter een drukte van belang, vanwege die markt. Maar vandaag waaide het 's ochtends zo hard dat veel handelaren niet op kwamen dagen. Toch stonden er nog wel een paar kramen op het plein: twee viskramen, een bloemenstal, een kraam vol goedkope jeans. Ook verderop in de straat stonden hier en daar kramen. Maar er was nauwelijks publiek.

De harde wind die 's ochtends door de oude volkswijk had gewaaid, is inmiddels  gaan liggen, maar toch is het duidelijk maart. Af en toe regent het even en dan schijnt de zon weer en is het bovendien koud.

Ik maak een rondje over het plein, langs Surinaamse toko's, een Turkse fietsenwinkel annex tapijthandel, een Kruidvat, een Latijns-Amerikaanse muziekwinkel, een paar kroegen. De twee viskramen maakten dat er een doordringende vislucht op het plein hing. Meeuwen maakten af en toe krijsend een rondje boven de kramen. In het café De Knoest zaten mannen met inderdaad knoestige gezichten te roken en bier te drinken. Achter de bar stond een vrouw in een trainingspak. Voor de deur stond een man op een grote, staande bas te spelen. Met zijn voet bediende hij een tamboerijn. Een hond lag op een deken te slapen.

Op een hoek werd de aandacht getrokken door het uithangbord van Verdonk's Seafood - een viswinkel gespecialiseerd in de meest exotische vissen, diepgevroren en slordig opgestapeld in ijskoude kisten. Een compleet vak lag vol met enorme, blauwe kreeften. Een Afrikaanse man met een wollen muts op probeerde een zak mosselen te kopen. Maar hij wist niet hoe hij die moest bereiden, en de vrouw achter de toonbank sprak geen Frans. Vervolgens bleek de Afrikaan wel een handvol Nederlands te spreken. Hij wees op de zak mosselen. 'Ik zie mensen op televisie dat eten,' zei hij hakkelend, 'en ik denk: dat wil ik ook'. Hij lachte uitbundig. Vanavond was het zover, en ging hij voor het eerst Zeeuwse mosselen eten. De vrouw vertelde hem snel dat hij ook twee glazen witte wijn bij het kookwater moest gooien. 'Ik meteen wijn kopen,' riep hij uit.

Het begon plotseling verschrikkelijk te hagelen, zo hard dat het volledige grote plein even wit kleurde. Zo plotseling als het begon, zo snel was het ook weer droog.