Is het eigenlijk niet opmerkelijk dat deze zangeres, die nu nog steeds herinnerd wordt door een handjevol fans, niet genoemd wordt in de grote jazznaslagwerken zoals de 'New Groove Dictionary of Jazz', noch in handboeken als 'Early Jazz' en 'The Swing Era' van Gunther Schuller, of Alyn Shipton's 'A New History of Jazz' of het boek van Linda Dahl, speciaal over vrouwen in de jazz, getiteld 'Stormy Weather, the Music and Lives of a century of jazzwomen'. Gelukkig wordt ze wel genoemd in Richard M. Sudhalter's 'Lost Chords'.
De carriere van Annette Hanshaw was relatief maar kort - erg kort eigenlijk - ze stond maar een jaar of acht in de schijnwerpers totdat ze in 1934 plotseling van het toneel verdween. In dat jaar trouwde ze met haar ontdekker en producer Herman 'Wally' Rose.
Dat ze niet in allerlei jazznaslagwerken genoemd wordt komt omdat ze geen echte jazzzangeres was, al had ze daarvoor alle capaciteiten in huis. Ze was eerder een 'pop' ster, zoals Ruth Etting, Lee Wiley en Mildred Bailey. Wie Hanshaws platen kent herinnert haar ongetwijfeld aan haar herkenningskreet, dat ze altijd uitriep aan het eind van elk nummer: That's All!
Dat ze niet in allerlei jazznaslagwerken genoemd wordt komt omdat ze geen echte jazzzangeres was, al had ze daarvoor alle capaciteiten in huis. Ze was eerder een 'pop' ster, zoals Ruth Etting, Lee Wiley en Mildred Bailey. Wie Hanshaws platen kent herinnert haar ongetwijfeld aan haar herkenningskreet, dat ze altijd uitriep aan het eind van elk nummer: That's All!
Annette Hanshaw werd, als 25-jarige jonge vrouw, ontdekt op een feestje waar ze wat zong. Toevallig was daar ook Herman 'Wally' Rose, de Musical Director van Pathé Records. Ze was geboren in New York City in 1901 en had zich ontwikkeld tot een mooie, zij het wat naïeve en verlegen introverte persoonlijkheid - een flapper wife noemden ze in de jaren twintig zo'n modieus geklede moderne jonge vrouw. In de 'Pocket Dictionary of American Sang' wordt het begrip omschreven als: The popular female type of the 1920s – een Helen Kane-type a la Betty Boop karikatuur.
Ze was uitgenodigd door Herman Rose om testopnamen te maken voor Pathé. In de studio zong ze een medley van populaire 'hits of the day' en begeleidde zichzelf aan de piano. Aan het slot van de eerste test hoor je haar uitroepen: 'Have you that? Oh I know but I'm not doing well. I'm all shivering, Mister....' en dan noemt ze de naam van de geluidstechnicus. Bij de tweede test eindigde ze spontaan en opgelucht met de historische woorden That's All!, zich wederom niet realiserend dat de opnameapparatuur dit ook registreerde. Iedereen was enthousiast en haar slotkreet bleef haar afsluiting.
Ze was uitgenodigd door Herman Rose om testopnamen te maken voor Pathé. In de studio zong ze een medley van populaire 'hits of the day' en begeleidde zichzelf aan de piano. Aan het slot van de eerste test hoor je haar uitroepen: 'Have you that? Oh I know but I'm not doing well. I'm all shivering, Mister....' en dan noemt ze de naam van de geluidstechnicus. Bij de tweede test eindigde ze spontaan en opgelucht met de historische woorden That's All!, zich wederom niet realiserend dat de opnameapparatuur dit ook registreerde. Iedereen was enthousiast en haar slotkreet bleef haar afsluiting.
lezend wordt mijn nieuwsgierigheid gewekt en wat ik dan hoor is wat ik las,wat 'n heerlijk onschuldig mooi buikpijn heimwee geluid en dat laatste heupwiegende tekenfilmpje ....
BeantwoordenVerwijderen