Strollin' down Martin Schuurman's Blog

donderdag 28 oktober 2010

ALLEEN MAAR

alleen maar

af en toe
in je nabijheid zijn
je stem horen
zien hoe je
door de kamer loopt
je mogen aanraken
en voelen dat

je om me geeft.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

DE SCHRIJVER

Vanuit het raam kan de schrijver naar buiten kijken. Hetgeen uiteraard niet zo verwonderlijk is, daar zijn ramen tenslotte voor.
Het is droog buiten, als er tenminste geen regen valt. Om dat te constateren zou de schrijver de gordijnen opzij moeten schuiven. Doch daartoe dient hij op te staan van zijn stoel, waarop hij zit om op zijn gemak te kunnen schrijven. Deze handeling wordt echter bemoeilijkt door de tafel met de computer er op, die nogal aan de lage kant staat, of de stoel is te hoog, dat kan natuurlijk ook. Dit impliceert wel dat hij zijn beide knieen tegen de onderzijde van het tafelblad kan drukken zonder dat zijn tenen het contact met de vloer verliezen. Bij opstaan moet de schrijver dus niet alleen zichzelf met stoel en al achterwaarts verplaatsen, maar bovendien met zijn rechterhand de gehele tafel van zich afschuiven, teneinde zijn knieen voldoende ruimte te geven hieronder vandaan te kunnen komen. Na enig overwegen verwerpt hij deze missie. Hij besluit te luisteren of het buiten regent.
Het is kennelijk droog, want hij hoort niets wat op enigerlei nattigheid lijkt en gaat verder met schrijven.

Stilte, een heerlijk woord, veel verlangd, maar vaak verstoord.

donderdag 28 oktober 2010

Geen opmerkingen:

Een reactie posten