In 2006, na het veroveren van de gouden plak op de 1000 m. tijdens de OS te Turijn,
zag onderstaand gedicht het licht:
TIMMER
Getergd als ze was,
op de 500 nog een diskwalificatie
voor de ogen van heel de natie.
Maar op de 1000 kwam ze pas
echt in de Oval Lingotto.
Daar werd 1.16.05 haar motto.
Strelend vloog ze over de ijsvloer
Harde klappen uit al haar ledematen
Ah, mon amour!
Ik kreeg in de gaten,
dat bij het ingaan van de laatste bocht,
lichte schittering van goud vermocht.
Na duizend maal een meter
wist heel de natie vanuit Turijn
weer wie de echte Timmer zou zijn,
de snelste kilometervreter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten