DE KIJKER IN DE KIJKER

Het nieuwe schaatsseizoen is weer begonnen en dus ook de televisie-uitzendingen van de diverse wedstrijden.

Het lijkt me overigens heerlijk als er een speciale knop op mijn tv zou zitten, waarmee je de stem van bijvoorbeeld een sportcommentator kunt uitzetten, zodat de geluiden in het stadion wel te horen zijn. Wat zou dat geweldig zijn. De kijker mag een irritante verslaggever de mond snoeren. Bij het schaatsen zou ik dan lyrisch worden als ik het stemgeluid van b.v. Frank Snoeks zou kunnen uitschakelen.

Je hebt dat commentaar namelijk helemaal niet nodig bij schaatswedstrijden. Je hoort het startschot. De namen van de schaatsers komen telkens in beeld en bovendien ook hun tussentijden, rondetijden, eindtijden en klassementen. Zonder commentaar kun je het krassen van de schaatsen horen en de aanmoedigingen van het publiek.

Des te merkwaardiger en irritanter is het dat Frank Snoeks aan één stuk door zijn laptopfeitjes aan ons meent te moeten slijten. Allemaal overbodig geleuter. Hij houdt nooit zijn mond, kletst permanent uit zijn nek, in mallotige halve schrijftaal. Noemt al die tijden en namen op die in beeld verschijnen, alsof hij voor de radio werkt, alsof wij blind zijn.

Sony, Akai of Philips, vindt toch die speciale knop uit! De kijker in de kijker. Eindelijk.

O, wie vindt toch die speciale knop uit, bruikbaar voor elke irritante commentator. Schoonheid en genot zullen ons deel zijn. De winters zullen er een stuk fraaier op worden. Naar schaatsen kijken zal als mediteren zijn. Een witte wereld zonder de vervuiling van een commentator.

Sony, Akai of Philips, ga aan de slag!

En Grundig als het kan.